“Przemiana” Franza Kafki to jedno z najbardziej znanych i intrygujących opowiadań literatury XX wieku. Głównym bohaterem jest Gregor Samsa, zwyczajny komiwojażer, który pewnego dnia budzi się i odkrywa, że zamienił się w olbrzymiego robaka.
Już sam początek utworu wciąga czytelnika w surrealistyczną rzeczywistość, gdzie nie podano żadnego wyjaśnienia dla tej niezwykłej przemiany. Gregor, mimo swojej nowej formy, nadal myśli i odczuwa jak człowiek, co dodaje opowiadaniu głębi psychologicznej.
Kafka w mistrzowski sposób przedstawia dramat człowieka opuszczonego i odrzuconego. Gregor spotyka się z niechęcią ojca, ale znajduje wsparcie w siostrze, która troszczy się o niego, dostarczając mu jedzenie. Z czasem jednak rodzina ma go dość i postanawia się go pozbyć. Gregor umiera, a jego śmierć przynosi rodzinie ulgę.
Opowiadanie porusza temat alienacji i niezdolności dostosowania się człowieka do zmieniającego się świata. Można je interpretować zarówno na poziomie społecznym, jak i osobistym1. Kafka przewidział pojawienie się kategorii ludzi uznawanych za zbędnych, co stało się istotne w systemach totalitarnych.
“Przemiana” to nie tylko opowieść o fizycznej metamorfozie, ale także głęboka analiza ludzkiej egzystencji, samotności i odrzucenia. To dzieło, które zmusza do refleksji nad kondycją człowieka i jego miejscem w społeczeństwie.